Επιτέλους βγάλαμε την πάνα! Το τέλος της πάνας μου είχε φανεί βουνό, άκουγα για ατελείωτο κυνηγητό, τσίσα παντού στο σαλόνι και -ειδικά για τα αγοράκια- και έτρεμα να κάνω προσπάθεια να το ξεκινήσω.
Φέτος το καλοκαίρι το πήρα απόφαση και τελικά το αγοράκι μου σταμάτησε να κάνει τσίσα στην πάνα μέσα σε δυο μέρες! Ήταν πολύ απλό και το έτσι το προτείνω μήπως πιάσει και σε σας.
Δεν πετάμε εκείνα τα παπάκια που είχαμε για το μπάνιο με τις βεντούζες αλλά τα φυλάμε και τα κολλάμε μέσα στην λεκάνη. Τις πρώτες δύο μέρες που ήταν να κάνουμε τσίσα στην λεκάνη τον έβαζα μέσα κάθε 1ώρα και κάθε φορά που έκανε τσίσα το παπάκι φώναζε " Εϊ ποιος με κατουράει ρε παιδιά?? " και άλλου τέτοιου τύπου τα οποία φάνηκαν πολύ αστεία στον Φίλιππο και το βρήκε πολύ ευχάριστο να κατουράει το παπάκι! Δυο τρεις φορές έκανε και πάνω του τσίσα, δεν το βρήκε και πολύ ευχάριστο και αυτό ήταν!
Άσε που ειδικά για τα αγοράκια είναι πολύ χρήσιμο για να μάθουν καλό "στόχο" (αν βέβαια κάποια από εσάς έχει πρόβλημα μπορεί να το εφαρμόσει και στον σύζυγο της!)
Τελικά δεν θέλει κόπο θέλει τρόπο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου