...την ψυχή που τους βάζουμε εμείς φυσικά! Με αφορμή μια συζήτηση που είχα προχθές με την μαμά ενός τετράχρονου είπα να μιλήσω λίγο για τα παιχνίδια μια και η μέρα μου κατακλύζεται από αυτά.
Η μαμά υποστήριζε ότι το παιδί της δεν παίζει με κανένα παιχνίδι παρόλο που του έχει φέρει "τα καλύτερα" και μάλιστα από το Λονδίνο. Τα βαριέται.
Και φυσικά τα βαριέται. Aν δεν τον βοηθήσει κάποιος να βάλει ψυχή μέσα τους τι νόημα έχουν; Όταν η γοητεία του καινούριου χαθεί, απομένουν απλά ξεχασμένα, σκονισμένα, πλαστικά αντικείμενα.
Τα σκουπιδοπλασματάκια μας μεταμορφώνοντται σε πολύπλοκους και πολύ αστείους χαρακτήρες μέσα στις σελίδες ενός pop up βιβλίου. Μπαινοβγαίνουν μέσα στα χάρτινα οχήματα, σβήνουν φωτιές, καταδιώκουν κλέφτες έργων τέχνης, οδηγούν ασθενοφόρα και πολλά άλλα. Το παλιό βιβλίο βγήκε και πάλι στο προσκήνιο δίνοντας στο παιχνίδι ένα νέο ενδιαφέρον.
Βδομάδες τώρα παίζουμε με τα σκουπιδοπλάσματα βάζοντας τα κάθε φορά σε καινούριες περιπέτειες. Βγάζοντας κάθε φορά στην επιφάνεια παλιά παιχνίδια, δημιουργούμε καινούριους ρόλους και πολλές τρελές ιστορίες.
Τρεις πολύ απλές συμβουλές για να παίζει το παιδί και με τα παλιά παιχνίδια του.
1. Κρύβουμε τα παιχνίδια που έχει βαρεθεί. Δεν χρειάζεται να τα βλέπει συνέχεια μπροστά του. Τα εμφανίζουμε και πάλι όταν τα έχει πια ξεχάσει. Έτσι ανανεώνουμε το ενδιαφέρον του.
2. Όταν πχ είναι στο σχολείο, αφήνουμε σε ένα σημείο του σπιτιού μια δική μας σύνθεση με τα παιχνίδια του. Δήθεν ότι κάτι παίζαμε όταν έλειπε και το ξεχάσαμε.
2. Όταν πχ είναι στο σχολείο, αφήνουμε σε ένα σημείο του σπιτιού μια δική μας σύνθεση με τα παιχνίδια του. Δήθεν ότι κάτι παίζαμε όταν έλειπε και το ξεχάσαμε.
Πχ γεμίζουμε την βάρκα του με ζώα και τη αφήνουμε δήθεν τυχαία στο τραπεζάκι. Όταν επιστρέψει σπίτι και αναρωτηθεί γιατί είναι εκεί τα παιχνίδια του του λέμε ότι θα αρχίσει η βροχή και μαζεύονται τα ζώα στην κιβωτό. Είναι μια κίνηση που του δίνει το έναυσμα να ξεκινήσει να παίζει με κάτι που δεν είχε φανταστεί.
3. Παίζουμε και εμείς. Το βασικότερο, το σημαντικότερο, το ζωτικότερο.
Κάποιες φορές, όχι πάντα. Σιγοντάρουμε το παιχνίδι, δεν το κατευθύνουμε.
Το απολαμβάνουμε, το ζούμε εξάλλου για πόσο καιρό ακόμα θα έχουμε την ευκαιρία να παίζουμε.
Το απολαμβάνουμε, το ζούμε εξάλλου για πόσο καιρό ακόμα θα έχουμε την ευκαιρία να παίζουμε.
Αν θέλετε να δείτε περισσότερες πρωτότυπες ιδέες ακολουθήστε με στο Pinterest πατώντας το κουμπάκι που βρίσκεται ακριβώς από κάτω!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρε κορίτσια κατά λάθος διέγραψα το σχόλιο σας αλλά ευτυχώς το βρήκα στο mail και το κάνω copy paste.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία ιδέα! Από τις συμβουλες σου την 1 την κάνω! Την δύο την κάνω με παραλλαγή. Δηλαδή συμμαζεύω το δωμάτιο στήνοντας τα playmobil και τα οχήματα κλπ. Όταν γυρνάνε από το σχολείο και τα βλέπουν στημένα έτσι το ρίχνουν πάντα στο παιχνίδι! Αν τα βλέπουν ένα χαμό ούτε τα συμμαζεύουν ούτε τα παίζουν! Όσο για το 3 δεν είναι όλες οι ώρες ίδιες αλλά το προσπαθώ όσο μπορώ!
kathy by anthomeli