Όταν είχα πει σ'ένα φίλο-μπαμπά, τον Δημήτρη, πριν λίγο καιρό ότι σκέφτομαι να κάνω ένα blog με είχε προτρέψει να μπω να δω το μαμά..δες, μπαμπα...δές γιατί ήταν το αγαπημένο του blog. Και μπήκα....και κόλλησα. Το παρακολουθώ ανελλιπώς γιατί μέσα από αυτό κάνεις μια γρήγορη βουτιά στις σκέψεις τόσων ανθρώπων που στην πραγματική ζωή αυτό απλά δεν είναι εφικτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου